zondag 28 september 2008

Politiek en economie, deel I

Hoi iedereen,


Omdat er vanuit het thuisfront zo'n grote vraag naar is, zullen we van tijd tot tijd wat informatie meegeven over de politieke en economische situatie hier.
Nieuw-Zeeland is een democratisch land, dat zijn eigen politiek beleid uitstippelt, maar wel trouw heeft gezworen aan de Britse kroon. In het begin van de vorige eeuw was de band met Engeland nog zeer sterk. Denk maar aan de talrijke Nieuw-Zeelandse soldaten die zich bij het Britse leger hebben gevoegd tijdens de Eerste Wereldoorlog. Waar Engeland ten strijde trok, volgde Nieuw-Zeeland in het kielzog...


In de jaren vijftig was Engeland de belangrijkste afzetmark voor Nieuw-Zeeland. Tijdens de tweede helft van de twintigste eeuw is Engeland zich echter meer op Europa gaan richten en heeft Nieuw-Zeeland nieuwe afzetmarkten gevonden, vooral in Azie (maar ook elders). Het land heeft zich meer en meer losgerukt van Engeland en voert nu een 'volledig' zelfstandig beleid.
Binnenkort zijn het verkiezing in Europa, vandaar een beetje uitleg over de politieke partijen en het kiessysteem in Nieuw-Zeeland. Er zijn twee grote partijen, National en Labour, en daarnaast nog een hele resem kleinere partijen die zich vooral op een bepaald thema richten (criminaliteit, duurzame ontwikkeling, ...). Labour is centrum-links georienteerd en National kan als centrum-rechts bestempeld worden, maar zoals in de meeste landen is de grote strijd tussen links en rechts hier voorbij. We leven in een tijd dat de 'grote verschillen' tussen de politieke partijen aan het vervagen zijn en 'persoonlijkheden' belangrijker zijn dan 'standpunten', denk ik. De grote politicus van de voorbije jaren in Nieuw-Zeeland is Helen Clark, de huidige eerste minister en het boegbeeld van Labour.
Vermits Labour of National er quasi nooit in slagen om de absolute meerderheid te behalen tijdens de verkiezingen, zijn de kleine partijen zeer belangrijk voor het vormen van coalities. Net als in Belgie gaat dat gepaard met veel "wheeling and dealing" (zoals ze hier zeggen): politiek getouwtrek.

Laten we eerst enkele foto's bekijken, getrokken in het Vioctoria Park:


--> Partijprogramma van National: http://www.national.org.nz
--> Kort: van Nieuw-Zeeland een sterk economisch land maken / veel gemeenschappelijk
met Libertaria (vrije markt economie, lagere taksen, ...)



--> Partijprogramma van Labour: http://www.labour.org.nz/index.html
--> Kort: de 'socialistische' partij die een beter leven voor iedereen wil bereiken...



--> Libertaria, een economisch-liberale partij van NZ: veel vrijheid voor ondernemers, weinig
regeltjes en papierwerk, slechts een kleine rol voor de overheid (zeker naar de bedrijven toe).



--> Green, de partij de partij die oog heeft voor de natuur, duurzame ontwikkeling, ...



--> Act, de harde aanpak...



--> Ook Act zelf wordt nogal eens hard aangepakt...

Eigenlijk moet je het partijprogramma echt uitpluizen om een volledig zicht te hebben op de precieze doelstellingen van de partijen en hoe ze deze willen bereiken. Veel discussies op tv gaan over de financiering van de verkiezingscampagnes van de partijen. Er zijn verschillende regels die ervoor moeten zorgen dat elke partij ongeveer evenveel geld aan zijn campagne spendeert, maar blijkbaar loopt er daar weleens iets mis...
Volgende keer wat uitleg over de sociale zekerheid in Nieuw-Zeeland.
Groetjes,
Pieter

1 opmerking:

Anoniem zei

Dag Pieter,

Erg tof, deze uiteenzetting over de Nieuw Zeelandse politiek.

Blijkbaar heeft NZ ook haar uiterst rechtse partij in de vorm van ACT. Haalt ACT ook zo uit naar Chinezen en Japanners als het Vlaams Belang dat doet naar Turken en Marokanen?

Hoe zeer is de gemiddelde Nieuw-Zeelander geïnteresseerd in politiek en is hij niet, zoals de Europeaan, erg ontgoocheld in het politieke milieu? Of zijn er in NZ misschien geen fraudezaken waarin politici verwikkeld zijn en komen de politici daar hun verkiezingsbeloftes allemaal netjes na?

De titel (.., deel I) doet ons op hoop leven.

Veel groetjes,

Paul