dinsdag 4 november 2008

Conflict tussen Maori en blanken, deel 2 (slot)

(gelieve eerst de twee vorige artikels lezen)

Het landconflict duurt dus tot op de dag van vandaag voort. De regering doet echter veel toegevingen en regelmatig worden er bepaalde stukken grond aan Maoristammen teruggegeven. Zo heeft de regering een tijdje geleden Lake Rotorua, een mooi meer op het Noordereiland, aan de Maori geschonken. De Maori mogen er nu gratis vissen en de andere Nieuw-Zeelanders moeten geld aan de plaatselijke Maoristam geven om er te vissen. Ik weet niet hoe alles precies in elkaar zit, maar mijn afternoon teacher zei dat de Maoristam in Rotorua niet alleen Lake Rotorua maar ook een dikke cheque heeft ontvangen. Volgende week zaterdag zijn het verkiezingen in Nieuw-Zeeland. Waarschijnlijk zullen zowel Labour als National er niet in slagen om een absolute meerderheid te behalen. Dat is een goede zaak voor de Maori Party, want als begeerde coalitiepartner kan het natuurlijk een aantal eisen stellen (hoewel dit mes aan twee kanten snijdt...). Als je naar het partijprogramma van de Maori Party kijkt, dan valt het op dat ze vooral een eerlijke toepassing van het verdrag van 1840 willen, althans van de Maoriversie van dit verdrag... En zo blijft het conflict maar aanslepen.

Het probleem is dat Nieuw-Zeeland de laatste jaren op cultureel vlak sterk veranderd is. Het land - en vooral Auckland - wordt letterlijk overspoeld door Aziaten en Islanders (mensen van de Pacifische eilanden). Uiteraard vinden deze nieuwkomers het niet eerlijk dat de Maori zomaar geld en land krijgen omwille van negentiende-eeuwse toestanden, terwijl de nieuwkomers zelf niets krijgen. Veel (arme) Islanders zijn ontevreden met deze "positieve discriminatie" van de Maori. Ze zeggen dat we naar het heden en de toekomst moeten kijken en dat alle burgers van Nieuw-Zeeland op dezelfde manier behandeld moeten worden.

Zo zijn we bij een van de 'key issues' in Nieuw-Zeeland aanbeland: in hoeverre moet men rekening houden met de geschiedenis? Er gaan stemmen op dat de Maori maar tot 2015 (of 2020) landclaims mogen indienen bij de overheid. Daarna kan er met een schone lei worden begonnen. Maarja, de Maori vinden die deadline natuurlijk veel te vroeg... Mij lijkt het in elk geval tijd genoeg, maar goed, ik ben geen Maori. Trouwens, hoe zit het met Belgie? Elke Vlaming moet een deel van zijn belastingsbijdrage afstaan aan Wallonie. Misschien kunnen we dat geld beter naar Congo sturen als vergoeding voor het wanbeleid van Leopold II in de negentiende eeuw... Of zijn wij als Belgen niet verantwoordelijk voor die wantoestanden, want Congo was in de negentiende eeuw eigenlijk geen kolonie van Belgie maar eerder privee-bezit van de koning. Hoor je de discussies al losbarsten? Waar stopt de geschiedenis en waar begint de toekomst? Het lijkt een discussie zonder eind.
Groetjes vanuit Auckland,
Pieter

1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi Pieter,

eindelijk nog eens op jullie blog geraakt en zelfs voldoende goed internet om een reactie uit te proberen.

Allereerst bedankt voor de verdediging van het positief denken in een van de al even geleden blog-teksten. Doet deugd van ook mensen te lezen die als basisinsteek de dingen tof bekijken.

Ik ben zelf aan het zoeken naar een manier om de dingen die we hier in Tanzania meemaken, gecommuniceerd te krijgen zodat ze door het thuisfront juist geplaatst kunnen worden. Is nogal moeilijk, want ik kan ook geen minuut-op-minuut-verslag maken van wat we hier zien, horen vertellen, ... Misschien lukt het nog wel voor we naar Belgie terugkeren in juli...

Het stuk over de conflicten rond landeigendom vind ik bijzonder interessant.

Landeigendomsperikelen zijn in zeer veel landen van de wereld een lastig punt, in het bijzonder in ooit gekolonialiseerde landen. Met hoe meer mensen we zijn, hoe lastiger het wordt. Hier in Tanzania is zeer veel plaats en zelfs hier... Een derde van Tanzania is nationaal park. Sjiek, jaja, maar daarvoor jagen ze wel eerst de lokale bevolking weg en hop, een park erbij. Dat is niet zo netjes, natuurlijk.

Wat ik me daarnaast afvroeg is hoe "westers" de Maori zijn. Uit de kleine details leek me dat ze vrij westers zijn, maar ik kan me vergissen. Hier in Tanzania zijn er zeer veel verschillende stammen, waarvan de meesten geevolueerd zijn naar een wereldsere levenswijze. Ik kan moeilijk westers zeggen, hoewel dat wel zo is, omdat mensen hier op bezoek het leven hier niet echt als 'westers' zullen ervaren.

In ieder geval, er zijn nog maar een beperkt aantal stammen die traditioneel leven, waarvan de Masai de bekendste zijn. Zij houden er een volledig ander normenstelsel op na en worden door de rest van de bevolking scheef bekeken. Naar het schijnt helpt het om dit te begrijpen als je eens een niet-toeristisch masaidorp bezoekt (sic). Ze hebben hun traditionele kledij, hutten, hun vee dat het allerbelangrijkste is boven alle andere goederen (dus ook boven een degelijk huis...), hun vrouwenbesnijdenissen, hun zeer jong trouwen (en doodgaan), hun speren, hun dansen, alles. Ze introduceren ook enkele moderne elementen, maar zeer weinig. Ze rijden soms met de fiets, bvb, of hebben een pillamp of gsm. Veel verder gaat dat iha niet.

Nu vroeg ik me dus af of de Maori ook hun eigenheid op die manier behouden hebben of dat ze mee geevolueerd zijn. Zijn de Maori trouwens aziatische types (als ze van uit die buurt geimmigreerd zijn, lijkt me dat een valabele optie)? En weet men of er voor de Maori andere mensen woonden?

In hoeverre je de geschiendenis moet laten meetellen in het heden lijkt me een niet eenduidig te beantwoorden vraag. Voor beide standpunten kan je begrip opbrengen.

Ik vind dat je op een gegeven moment moet stoppen met het verleden in rekening te brengen. Ik vermoed dat er in Belgie zo vaak mensen dingen kwijtgeraakt zijn aan de zoveelste bezetter... Als je daarin blijft hangen, wordt het een excuus om niets aan je situatie te doen/te veranderen. Het verleden kan oneerlijk geweest zijn, maar het zit tegelijk in de mens van nu om nu iets te doen.

Kan je Leopold II verwijten dat het in Congo nu echt wel boel is? Leopold II heeft er op zich een boel van gemaakt, maar je moet daar nog honderd jaar geschiedenis extra bijsteken, het toevallige verschil tussen culturen die ongelukkig samengevloeid zijn, om tot de boel van vandaag te komen... en misschien geraak je er zelfs dan nog niet uit. (maar wie weet beter dan een geschiedkundige dat geschiedenis ingewikkeld is...)

Wanneer conflicten uit het verleden op een min of meer redelijke manier afgehandeld worden (en dat is altijd voor een partij oneerlijk), dan begin je beter met een nieuwe lei. Maar ja, ik ben geen Maori, ik heb gemakkelijk praten... ben het volledig met je eens daarin.

Nog veel plezier op jullie uitstappen (en grote uitstap). Ik vind het leuk om de stukken te lezen, zeker de 'saaie', lange stukken over landeigendom, conflicten en zo.

Bernadette