woensdag 11 februari 2009

De wereld draait vierkant, of niet? Een kwestie van gezichtspunt, of niet?

Hoi iedereen,

Even een kort verhaal. Cleve Donegal, de man die elke ochtend om zeven uur zijn hond uitlaat in het Victoria Park, is een key account manager buitendienst bij een internetbedrijf met een sterk gevoel commerciele opportuniteiten. Op een gegeven moment komt hij een leuk meisje tegen in het park: Helen Eastwood. Hij ziet haar meteen zitten als gesprekspartner, want als assistente assortimentsmanager met het aansturen van presentatiemiddelen als specialisatie kan ze alles heel kleurig, fleurig en attractief verwoorden. Elke klank die ze uitslaakt spreekt letterlijk tot de verbeelding. Ze vormen een onverslaagbaar duo: de combinatie van Helen's aansturingskwaliteiten en Cleve's gevoel voor commerciele opportuniteiten resulteert al snel in de oprichting van EHG, een commercieel bedrijf dat een jaar na de ontmoeting in het Victoria Park is uitgegroeid tot de wereldwijde leider in oplossingen voor industriele proces industrie (sprong 1 in de tijd). Het bedrijf heeft een gezond beleid en maakt veel winst, alleen de dienst after-sales serviceactiviteiten draait vierkant. Helaas slagen Helen en Cleve er niet in om een geschikte service coordinator voor deze dienst te vinden; alle kandidaten die komen opdagen voor een sollicitatiegesprek blijken alleen maar op geld uit te zijn. Maar op een dag leert Helen via een blind-date-site John Marshall kennen, een ICT support helpdesk ingenieur met een indrukwekkende kennis van standaard software diagnostictools, wiens interventies vooral remote vanop de supportdesk worden gedaan. Door zijn geisoleerde, afstandelijke (remote) positie is hij op sociaal vlak nogal vervreemd van de wereld, maar die eigenschap blijkt uiteindelijk geen zwakte maar een sterkte te zijn, want door zijn sociale ongevoeligheid kan hij weerstaan aan de verleidingstechnieken van de geslepen verkoopsters van de concurrentie, hetgeen EHG's reputatie als oninneembaar fort alleen maar ten goede komt. De grootste aandeelhouder van EHG is Peter Brown, een geschiedenisleerkracht met een intellectuele voorkeur voor de Middeleeuwen. Vanuit financieel oogpunt is Brown allesbehalve geinteresseerd in EHG. De enige reden waarom hij al zijn spaargeld aan aandelen van het bedrijf heeft besteed was omdat hij de kans wilde hebben om als hoofdaandeelhouder de jaarlijkse bijeenkomst van aandeelhouders voor te zitten en de verzamelde massa toe te spreken. Waarom? Om zijn thesis te promoten natuurlijk. En om data te verzamelen voor zijn doctoraatsschrift. De thesis: "De toplaag van de hedendaagse actieve bevolking: natuurlijk geboren of in serres gekweekt?" Het doctoraatsschrift: "In hoeverre is het onderzoeksobject (indien een mens of een groep mensen) van een onderzoeker geinteresseerd in de onderzoeksresultaten van de onderzoeker?" De titels klinken misschien bizar en niet echt wetenschappelijk, maar ze staan wel op papier en smeken om gelezen te worden. Peter Brown is een goedhartig man die meer te weten wil komen over het ontstaan van de chaotische hedendaagse wereld, maar ironisch genoeg hebben zijn ideeen zich tegen hem gekeerd (sprong 2 in de tijd): de andere aandeelhouders hebben na het einde van Brown's speech uit beleefdheid geapplaudiseerd, maar een groot succes was het toch niet. Een klassieke geschiedenisleerkracht die met zijn gedachten in het verleden zit, hoort niet thuis in een moderne wereld. Zo'n man is als een versteende fossiel in een voorbijflitsend universum, een vreemde eend in de bijt die door iedereen met de middelvinger wordt nagewezen. Zijn thuis is de vitrinekast van een archeologisch museum, waar hij in alle glorie kan pronken tussen de andere prehistorische dieren die de zondvloed niet hebben overleefd. De moraal van dit verhaal lijkt me duidelijk genoeg, zodat ik er niet op terug hoef te komen. Laat ik wel duidelijk stellen dat Kaat en ik wel degelijk modernisten proberen te zijn: waaghalzen die zich in de chaos en de complexiteit van de hedendaagse wereld durven onderdompelen en met beide voeten op de grond proberen te staan. Door mijn ervaringen bij Kiwiana Tours ben ik mij daar des te meer van bewust geworden. Later meer daarover.

Groetjes vanuit (een zeer warm) Auckland,

Pieter

1 opmerking:

Anoniem zei

amai pieter, ik denk dat ik nog een paar keer moet lezen om ten volle te begrijpen wat zich achter de cryptische omschrijvingen verbergt !